Εικονική απιστία
Η διαδικασία ήταν πλέον γνωστή: Ο Κώστας γυρνούσε κουρασμένος από την δουλειά αργά το απόγευμα, έκανε ένα βιαστικό ντους, έτρωγε κάτι στα γρήγορα, και έπειτα καθόταν στο σαλόνι, έπαιρνε στα πόδια του τον φορητό του υπολογιστή, πατούσε το On και ήταν πλέον έτοιμος να βυθιστεί στον μαγικό κόσμο του διαδικτύου. Έλεγε ότι το έκανε για να χαλαρώσει και να αποφορτιστεί έπειτα από μια δύσκολη και απαιτητική μέρα στη δουλειά. «Ας είναι», σκεφτόμουνα εγώ με το αθώο και αφελές μυαλό μου. «Καλύτερα να απολαμβάνει την παρέα του υπολογιστή του παρά να θέλει να τρέχει με τους συναδέλφους του για μπύρες αμέσως μετά την δουλειά.» Εγώ περνούσα την ώρα μου βλέποντας τηλεόραση ή διαβάζοντας ρομαντικά μυθιστορήματα που πραγματεύονταν συγκλονιστικούς έρωτες και μαγικές ιστορίες αγάπης, ιστορίες που απείχαν έτη φωτός από την δική μου προβλέψιμη ιστορία αγάπης με τον Κώστα., με τον οποίο ήμασταν ήδη μαζί 4 χρόνια και τον τελευταίο χρόνο της σχέσης μας συγκατοικούσαμε. Έπειτα, αποκαμωμένη από την κούραση της μέρας και εγώ, του ανακοίνωνα ότι πήγαινα για ύπνο, αφού είχα πρώτα αποσπάσει την υπόσχεση του, ότι σε πέντε λεπτά θα ερχόταν κι αυτός στο κρεβάτι μας. Φορούσα τις πυτζάμες μου, ξάπλωνα στην πλευρά μου και τον περίμενα. Μέσα σε πέντε λεπτά, και αφού τα βλέφαρα μου βάραιναν, αποκοιμιόμουν πάντα με την σκέψη του πόσο ευτυχισμένη ήμουνα που η σχέση μου είχε μπει πια σ αυτή την γλυκιά, χωρίς εκπλήξεις βαρετή καθημερινότητα, και που ο Κώστας γυρνούσε πάντα κοντά μου, στο σπίτι μας, αμέσως μετά την δουλειά του. Αχ και να ξερα…
Ένα τέτοιο βράδυ λοιπόν, είχα ξυπνήσει από τις δυνατές του ομιλίες και το γέλιο του. Αφού κοίταξα το ρολόι, το οποίο έδειχνε ότι είχε πάει κιόλας 3 το πρωί, αναρωτήθηκα με ποιόν μπορεί να μιλάει τέτοια ώρα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι, και κατευθύνθηκα αθόρυβα προς το σαλόνι. Αυτό που αντίκρισα, ήταν ο Κώστας να κάθεται γυμνός πάνω στον καναπέ μας μπροστά από την αναμμένη κάμερα του υπολογιστή του και να μιλάει σε μια άλλη γυμνή γυναικεία φιγούρα που μπορούσα να διακρίνω μέσα από την οθόνη του υπολογιστή. Έμεινα ακίνητη για ώρα μπροστά σ αυτό το θέαμα, ενώ προσπαθούσα χωρίς επιτυχία να ακούσω τι έλεγε με την γυναίκα που βρισκόταν μέσα στην οθόνη του υπολογιστή του. Το μυαλό μου ήταν ανίκανο να συνεργαστεί και να επεξεργαστεί αυτό το οποίο έβλεπαν τα μάτια μου. Έπειτα από λίγο γύρισα στο κρεβάτι μας. Άρνηση στην αρχή, στην συνέχεια πόνος, θυμός, απογοήτευση για την μετέπειτα αποδοχή αυτού του οποίου αντίκρισα απόψε. Ήξερα ότι η τεχνολογία έχει κυριεύσει τον κόσμο μας και τις ζωές μας αλλά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα απειλούσε την σχέση μου και την ευτυχία μου. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι ο Κώστας, ο δικός μου ο Κώστας έκανε cybersex με μια άλλη γυναίκα. Χρειαζόμουν όμως αποδείξεις προτού να τον κρίνω ένοχο. Έβγαλα την Κατίνα από μέσα μου και την επόμενη κιόλας μέρας εγκατέστησα στον υπολογιστή του ένα πρόγραμμα το οποίο κατέγραφε και αποθήκευε όλες τις ενέργειες του υπολογιστή. Από emails μέχρι online συζητήσεις. Σε λίγο λοιπόν είχα πλέον βεβαιωθεί για τα online παραστρατήματα του. Με απατούσε εικονικά με γυναίκες τις οποίες δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του. Τον τελευταίο καιρό η αφηρημάδα του και κάποια ύποπτα τηλεφωνήματα με έκαναν να υποψιαστώ ότι με απατάει. Ήταν όμως μια σκέψη φευγαλέα, που την έδιωξα αμέσως αφού υπέθεσα ότι αν με απατούσε θα υπήρχαν και άλλα σημάδια. Ελλείψει στοιχείων λοιπόν το δικαστήριο του μυαλό μου τόσο καιρό τον απάλλασσε από τις κατηγορίες. Η πραγματικότητα όμως ήρθε να με διαψεύσει. Χρειαζόμουνα χρόνο για να σκεφτώ. Δεν ήμουνα σίγουρη αν μπορούσα να ονομάσω τις online περιπέτειές του απιστία. Για μέρες αναρωτιόμουνα αν μια διαδικτυακή απιστία με άτομα τα οποία δεν έχει δει και αγγίξει ποτέ, μπορούσε να προκαλέσει τόσο μεγάλη ζημιά στη σχέση μας, όσο και μια πιο… παραδοσιακή υπαρκτή απιστία, και ετοιμαζόμουν να του δώσω συγχωροχάρτι. Από την άλλη όμως δεν το έβρισκα καθόλου αθώο ο σύντροφος μου να περνάει τις ώρες του συναναστρεφόμενος με άτομα του αντίθετου φύλου, έστω και αν αυτό γινόταν μόνο μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι απιστία θεωρείται η κάθε σχέση μ ένα τρίτο πρόσωπο η οποία απειλεί την σχέση του ζευγαριού, ανεξάρτητα με το αν υπάρχει σεξουαλική επαφή ή όχι. Είχα τελικά, μετά από έντονο προβληματισμό, καταχωρήσει στα πρακτικά του μυαλού μου, το… virtual παραστράτημα του συντρόφου μου σαν εξωσυντροφική σχέση, και ήμουν έτοιμη να το αντιμετωπίσω κι ως τέτοια. Η σχέση μας περνούσε κρίση, και με τρόμαζε το ενδεχόμενο ότι αυτή η απιστία θα σήμαινε ταυτόχρονα και το τέλος της σχέσης μου με τον Κώστα. Ένιωθα προδομένη, και δεν ήμουνα σίγουρη αν θα μπορούσα να συγχωρέσω ή να ξεχάσω το γεγονός ότι θέλησε να μοιράζεται τον εαυτό του με γυναίκες που έβλεπε μόνο μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή. Μάλιστα είχα διαβάσει πρόσφατα ότι στο εξωτερικό, γυναίκες οι οποίες είχαν απατηθεί… εικονικά από τους συζύγους τους έκαναν αίτηση διαζυγίου για αυτό τον λόγο. Του μίλησα. Του είπα ότι ξέρω. Παραδέχτηκε ότι κατά καιρούς έκανε cybersex με διάφορες γυναίκες που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του και που δεν σήμαιναν τίποτα για αυτόν. Τον τελευταίο καιρό όμως είχε κολλήσει συγκεκριμένα με μία η οποία επέμενε να συναντηθούν από κοντά. Παρόλο που είχαν ανταλλάξει τηλέφωνα αυτός προσπαθούσε να την αποφύγει. Μου αποκάλυψε ότι έψαχνε έναν «ανώδυνο» τρόπο που να τον απαλλάσσει από τύψεις και ενοχές, για να διαχειριστεί την ανία και την πλήξη που του προκαλούσε η δική μας σχέση. Ήταν μάλιστα περήφανος για τον τρόπο που ανακάλυψε και που δεν χρειάστηκε να ενδώσει στους υπαρκτούς πειρασμούς που προσφέρει η σεξουαλικά ελεύθερη κοινωνία μας. Μου ζήτησε να τον συγχωρέσω. Ένιωθα θυμωμένη που προτίμησε να λύσει τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η σχέση μας έξω απ αυτήν, και που δεν μου μίλησε ποτέ για το πώς αισθανόταν. Αναλογιζόμενη το δικό μου μερίδιο ευθύνης, παραδέχτηκα ότι έκλεισα τα μάτια μπροστά στα άλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε στη σχέση μας και είχα επαναπαυθεί στην ήσυχη χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις καθημερινότητά μας που μου πρόσφερε ασφάλεια και ηρεμία. Αντίθετα ο Κώστας είχε αρχίζει να τρομάζει από την οικειότητα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ μας και την δέσμευση που του επέβαλε η μόνιμη σχέση μας. Έψαχνε ένα τρόπο που θα του επέτρεπε να διατηρήσει από μένα συναισθηματική απόσταση για να αισθάνεται ότι έχει κι αυτός τον δικό του χώρο έξω από την συντροφική μας σχέση. Έτσι αναζήτησε την ακίνδυνη κατά την γνώμη του πέτρα, που θα τάραζε για λίγο και χωρίς συνέπειες τα ήσυχα νερά της ζωής μας.
Αφού απαντήσαμε στα γιατί που μας προβλημάτιζαν, αποδεχτήκαμε και οι δύο πως οι virtual περιπέτειες του Κώστα ήταν και αυτό μια μορφή απιστίας, λιγότερο παραδοσιακή, αλλά που μπορούσε ωστόσο να βλάψει ανεπανόρθωτα την σχέση μας. Πενθήσαμε και οι δύο για την παλιά μας σχέση, η οποία είχε πια τελειώσει και δεν θα μπορούσε να συνεχίσει με την ίδια μορφή που είχε πριν. Ξεκινήσαμε μια άλλη, καινούρια σχέση, πιο σταθερή αυτή την φορά, βασισμένη στην ειλικρίνεια και στην εμπιστοσύνη.
