Υπάρχει... εικονική απιστία;

Εικονική απιστία


Η διαδικασία ήταν πλέον γνωστή: Ο Κώστας γυρνούσε κουρασμένος από την δουλειά αργά το απόγευμα, έκανε ένα βιαστικό ντους, έτρωγε κάτι στα γρήγορα, και έπειτα καθόταν στο σαλόνι, έπαιρνε στα πόδια του τον φορητό του υπολογιστή, πατούσε το On και ήταν πλέον έτοιμος να βυθιστεί στον μαγικό κόσμο του διαδικτύου. Έλεγε ότι το έκανε για να χαλαρώσει και να αποφορτιστεί έπειτα από μια δύσκολη και απαιτητική μέρα στη δουλειά. «Ας είναι», σκεφτόμουνα εγώ με το αθώο και αφελές μυαλό μου. «Καλύτερα να απολαμβάνει την παρέα του υπολογιστή του παρά να θέλει να τρέχει με τους συναδέλφους του για μπύρες αμέσως μετά την δουλειά.» Εγώ περνούσα την ώρα μου βλέποντας τηλεόραση ή διαβάζοντας ρομαντικά μυθιστορήματα που πραγματεύονταν συγκλονιστικούς έρωτες και μαγικές ιστορίες αγάπης, ιστορίες που απείχαν έτη φωτός από την δική μου προβλέψιμη ιστορία αγάπης με τον Κώστα., με τον οποίο ήμασταν ήδη μαζί 4 χρόνια και τον τελευταίο χρόνο της σχέσης μας συγκατοικούσαμε. Έπειτα, αποκαμωμένη από την κούραση της μέρας και εγώ, του ανακοίνωνα ότι πήγαινα για ύπνο, αφού είχα πρώτα αποσπάσει την υπόσχεση του, ότι σε πέντε λεπτά θα ερχόταν κι αυτός στο κρεβάτι μας. Φορούσα τις πυτζάμες μου, ξάπλωνα στην πλευρά μου και τον περίμενα. Μέσα σε πέντε λεπτά, και αφού τα βλέφαρα μου βάραιναν, αποκοιμιόμουν πάντα με την σκέψη του πόσο ευτυχισμένη ήμουνα που η σχέση μου είχε μπει πια σ αυτή την γλυκιά, χωρίς εκπλήξεις βαρετή καθημερινότητα, και που ο Κώστας γυρνούσε πάντα κοντά μου, στο σπίτι μας, αμέσως μετά την δουλειά του. Αχ και να ξερα…
Ένα τέτοιο βράδυ λοιπόν, είχα ξυπνήσει από τις δυνατές του ομιλίες και το γέλιο του. Αφού κοίταξα το ρολόι, το οποίο έδειχνε ότι είχε πάει κιόλας 3 το πρωί, αναρωτήθηκα με ποιόν μπορεί να μιλάει τέτοια ώρα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι, και κατευθύνθηκα αθόρυβα προς το σαλόνι. Αυτό που αντίκρισα, ήταν ο Κώστας να κάθεται γυμνός πάνω στον καναπέ μας μπροστά από την αναμμένη κάμερα του υπολογιστή του και να μιλάει σε μια άλλη γυμνή γυναικεία φιγούρα που μπορούσα να διακρίνω μέσα από την οθόνη του υπολογιστή. Έμεινα ακίνητη για ώρα μπροστά σ αυτό το θέαμα, ενώ προσπαθούσα χωρίς επιτυχία να ακούσω τι έλεγε με την γυναίκα που βρισκόταν μέσα στην οθόνη του υπολογιστή του. Το μυαλό μου ήταν ανίκανο να συνεργαστεί και να επεξεργαστεί αυτό το οποίο έβλεπαν τα μάτια μου. Έπειτα από λίγο γύρισα στο κρεβάτι μας. Άρνηση στην αρχή, στην συνέχεια πόνος, θυμός, απογοήτευση για την μετέπειτα αποδοχή αυτού του οποίου αντίκρισα απόψε. Ήξερα ότι η τεχνολογία έχει κυριεύσει τον κόσμο μας και τις ζωές μας αλλά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα απειλούσε την σχέση μου και την ευτυχία μου. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι ο Κώστας, ο δικός μου ο Κώστας έκανε cybersex με μια άλλη γυναίκα. Χρειαζόμουν όμως αποδείξεις προτού να τον κρίνω ένοχο. Έβγαλα την Κατίνα από μέσα μου και την επόμενη κιόλας μέρας εγκατέστησα στον υπολογιστή του ένα πρόγραμμα το οποίο κατέγραφε και αποθήκευε όλες τις ενέργειες του υπολογιστή. Από emails μέχρι online συζητήσεις. Σε λίγο λοιπόν είχα πλέον βεβαιωθεί για τα online παραστρατήματα του. Με απατούσε εικονικά με γυναίκες τις οποίες δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του. Τον τελευταίο καιρό η αφηρημάδα του και κάποια ύποπτα τηλεφωνήματα με έκαναν να υποψιαστώ ότι με απατάει. Ήταν όμως μια σκέψη φευγαλέα, που την έδιωξα αμέσως αφού υπέθεσα ότι αν με απατούσε θα υπήρχαν και άλλα σημάδια. Ελλείψει στοιχείων λοιπόν το δικαστήριο του μυαλό μου τόσο καιρό τον απάλλασσε από τις κατηγορίες. Η πραγματικότητα όμως ήρθε να με διαψεύσει. Χρειαζόμουνα χρόνο για να σκεφτώ. Δεν ήμουνα σίγουρη αν μπορούσα να ονομάσω τις online περιπέτειές του απιστία. Για μέρες αναρωτιόμουνα αν μια διαδικτυακή απιστία με άτομα τα οποία δεν έχει δει και αγγίξει ποτέ, μπορούσε να προκαλέσει τόσο μεγάλη ζημιά στη σχέση μας, όσο και μια πιο… παραδοσιακή υπαρκτή απιστία, και ετοιμαζόμουν να του δώσω συγχωροχάρτι. Από την άλλη όμως δεν το έβρισκα καθόλου αθώο ο σύντροφος μου να περνάει τις ώρες του συναναστρεφόμενος με άτομα του αντίθετου φύλου, έστω και αν αυτό γινόταν μόνο μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι απιστία θεωρείται η κάθε σχέση μ ένα τρίτο πρόσωπο η οποία απειλεί την σχέση του ζευγαριού, ανεξάρτητα με το αν υπάρχει σεξουαλική επαφή ή όχι. Είχα τελικά, μετά από έντονο προβληματισμό, καταχωρήσει στα πρακτικά του μυαλού μου, το… virtual παραστράτημα του συντρόφου μου σαν εξωσυντροφική σχέση, και ήμουν έτοιμη να το αντιμετωπίσω κι ως τέτοια. Η σχέση μας περνούσε κρίση, και με τρόμαζε το ενδεχόμενο ότι αυτή η απιστία θα σήμαινε ταυτόχρονα και το τέλος της σχέσης μου με τον Κώστα. Ένιωθα προδομένη, και δεν ήμουνα σίγουρη αν θα μπορούσα να συγχωρέσω ή να ξεχάσω το γεγονός ότι θέλησε να μοιράζεται τον εαυτό του με γυναίκες που έβλεπε μόνο μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή. Μάλιστα είχα διαβάσει πρόσφατα ότι στο εξωτερικό, γυναίκες οι οποίες είχαν απατηθεί… εικονικά από τους συζύγους τους έκαναν αίτηση διαζυγίου για αυτό τον λόγο. Του μίλησα. Του είπα ότι ξέρω. Παραδέχτηκε ότι κατά καιρούς έκανε cybersex με διάφορες γυναίκες που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του και που δεν σήμαιναν τίποτα για αυτόν. Τον τελευταίο καιρό όμως είχε κολλήσει συγκεκριμένα με μία η οποία επέμενε να συναντηθούν από κοντά. Παρόλο που είχαν ανταλλάξει τηλέφωνα αυτός προσπαθούσε να την αποφύγει. Μου αποκάλυψε ότι έψαχνε έναν «ανώδυνο» τρόπο που να τον απαλλάσσει από τύψεις και ενοχές, για να διαχειριστεί την ανία και την πλήξη που του προκαλούσε η δική μας σχέση. Ήταν μάλιστα περήφανος για τον τρόπο που ανακάλυψε και που δεν χρειάστηκε να ενδώσει στους υπαρκτούς πειρασμούς που προσφέρει η σεξουαλικά ελεύθερη κοινωνία μας. Μου ζήτησε να τον συγχωρέσω. Ένιωθα θυμωμένη που προτίμησε να λύσει τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η σχέση μας έξω απ αυτήν, και που δεν μου μίλησε ποτέ για το πώς αισθανόταν. Αναλογιζόμενη το δικό μου μερίδιο ευθύνης, παραδέχτηκα ότι έκλεισα τα μάτια μπροστά στα άλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε στη σχέση μας και είχα επαναπαυθεί στην ήσυχη χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις καθημερινότητά μας που μου πρόσφερε ασφάλεια και ηρεμία. Αντίθετα ο Κώστας είχε αρχίζει να τρομάζει από την οικειότητα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ μας και την δέσμευση που του επέβαλε η μόνιμη σχέση μας. Έψαχνε ένα τρόπο που θα του επέτρεπε να διατηρήσει από μένα συναισθηματική απόσταση για να αισθάνεται ότι έχει κι αυτός τον δικό του χώρο έξω από την συντροφική μας σχέση. Έτσι αναζήτησε την ακίνδυνη κατά την γνώμη του πέτρα, που θα τάραζε για λίγο και χωρίς συνέπειες τα ήσυχα νερά της ζωής μας.
Αφού απαντήσαμε στα γιατί που μας προβλημάτιζαν, αποδεχτήκαμε και οι δύο πως οι virtual περιπέτειες του Κώστα ήταν και αυτό μια μορφή απιστίας, λιγότερο παραδοσιακή, αλλά που μπορούσε ωστόσο να βλάψει ανεπανόρθωτα την σχέση μας. Πενθήσαμε και οι δύο για την παλιά μας σχέση, η οποία είχε πια τελειώσει και δεν θα μπορούσε να συνεχίσει με την ίδια μορφή που είχε πριν. Ξεκινήσαμε μια άλλη, καινούρια σχέση, πιο σταθερή αυτή την φορά, βασισμένη στην ειλικρίνεια και στην εμπιστοσύνη.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΠΙΑ;

Μία από τις δυσκολότερες στιγμές, αν όχι η δυσκολότερη, σε μια ερωτική σχέση ή ένα γάμο, είναι η στιγμή αυτή που νιώθουμε το τέλος της προβληματικής μας σχέσης να πλησιάζει. Όσο κι αν προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τον έρωτα μας ζωντανό και να σώσουμε την σχέση μας, φτάσαμε στο σημείο που δεν μπορέσαμε να αγνοήσουμε την απογοήτευση που γέννησε μέσα μας η ανημπόρια να αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικότητα τις προκλήσεις που παρουσιάστηκαν στην σχέση. Είναι φορές που όσο και αν προσπαθήσαμε πέσαμε πάνω στην απροθυμία του συντρόφου μας να συνεργαστεί μαζί μας στην αναζήτηση μιας διαδρομής που θα μας έβγαζε από τα αδιέξοδα, που συνειδητοποιήσαμε πως η αγάπη πλέον δεν αρκεί για την εκπλήρωση του στόχου μιας συντροφικής σχέσης που δεν είναι άλλος από το να μας δίνει χαρά και ικανοποίηση.
Αναμφίβολα, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι προτιμούν να παραμένουν σε μια κακή σχέση, παρά να μην έχουν καθόλου σχέση. Βλέπετε η κοινωνία μας, έχει φροντίσει να μας διδάξει ότι οι άνθρωποι, όποια και να είναι τα επιτεύγματα τους στον επαγγελματικό στίβο και άλλους τομείς της ζωής, είναι ελλειμματικοί χωρίς σύντροφο, καλλιεργώντας τους έτσι τον φόβο μην μείνουν μόνοι. Υπάρχουν όμως και αυτοί που, απογοητευμένοι από την σχέση τους, πήραν την απόφαση να ανοίξουν την πόρτα του χωρισμού. Η πόρτα του χωρισμού όμως δεν είναι καθόλου ελκυστική, αντίθετα μοιάζει με μια μαύρη τρομακτική πόρτα που έχει πάνω της τις επιγραφές θρήνος, πόνος και μοναξιά. Γι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη η απόφαση να την ανοίξουμε, όμως καλό είναι να γνωρίζουμε πως μόνο αυτή η πόρτα μια μέρα θα μας βγάλει ξανά στο φως και την χαρά της ζωής. Επίσης καλό είναι να θυμόμαστε πως δεν θα εγκαταλείπαμε ποτέ το καράβι της σχέσης μας και έναν άνθρωπο που κάποτε σήμαινε πολλά για μας, αν πρώτα δεν έχουμε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να το σώσουμε.
ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
Ο χωρισμός είναι μια μορφή απώλειας όπως είναι ο θάνατος και δεν είναι τυχαίο που οι ειδικοί αντιμετωπίζουν αυτό το γεγονός όπως αντιμετωπίζουν την απώλεια του θανάτου. Μετά τον χωρισμό περνάμε αναπόφευκτα από κάποια στάδια, τα οποία έχουν διάρκεια μέχρι και δύο χρόνια. Η διάρκεια ποικίλλει και εξαρτάται από το πόσο κράτησε η σχέση και από το κατά πόσο είμαστε πρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε την απώλεια. Τα στάδια που περνάμε μετά από ένα χωρισμό είναι τα εξής:
1. ΣΟΚ- ΑΡΝΗΣΗ: Απ’ αυτό το στάδιο περνάνε μόνο όσοι έχουν εγκαταλειφθεί από τον σύντροφό τους και όχι όσοι έχουν φύγει πρώτοι από την σχέση. Είναι σύνηθες να μην συνειδητοποιούμε από την πρώτη μέρα το γεγονός και έτσι το αντιμετωπίζουμε με άρνηση. Μάλιστα, για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από τον πόνο που προκαλεί η απώλεια, επιλέγουμε να σκεφτόμαστε κάτι ανακουφιστικό όπως το ότι ο σύντροφος μας θα γυρίσει ξανά πίσω σε μας. Λίγες μέρες μετά και αφού αναπόφευκτα έρχεται η συνειδητοποίηση της απώλειας περνάμε στην πιο οδυνηρή φάση που είναι αυτή της διάλυσης και του θρήνου.
2. ΔΙΑΛΥΣΗ- ΘΡΗΝΟΣ: Απ’ αυτό το στάδιο περνάνε και αυτοί οι οποίοι έχουν φύγει πρώτοι από την σχέση. Είναι το πιο δύσκολο στάδιο, όπου ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απώλεια, όπου αισθανόμαστε συντετριμμένοι γιατί χάσαμε ένα από τους βασικούς ρόλους μας στη ζωή, αυτόν του συντρόφου. Μας πονάει κάθε ανάμνηση, μας θυμώνει το γεγονός ότι τα όνειρα που κάναμε με τον σύντροφό μας δεν βρήκαν ποτέ τον δρόμο προς την εκπλήρωσή τους. Θρηνούμε για ότι χάσαμε και αισθανόμαστε απελπισία. Σ αυτό το στάδιο καλό είναι να μην έχουμε επαφές με τον/την πρώην μας γιατί η αίσθηση της απελπισίας μας κάνει να αισθανόμαστε ότι τίποτα καλό δεν πρόκειται να συμβεί ξανά στη ζωή μας και μας κάνει επιρρεπείς να γυρίσουμε πίσω στον σύντροφό μας.
3. ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Στο επόμενο στάδιο, αρχίζουμε να αισθανόμαστε κάπως καλύτερα και συνειδητοποιούμε ότι η πραγματικότητα μας δεν περιλαμβάνει πλέον τον σύντροφό μας. Δεν κλαίμε τόσο συχνά και οι αναμνήσεις δεν μας πονάνε τόσο. Σ αυτό το στάδιο, είναι δυνατόν να εκδηλώσουμε συμπεριφορές που έχουν ως στόχο να μας ανακουφίσουν από τον πόνο, όπως είναι η εργασιομανία, η κατάχρηση φαγητού, αλκοόλ και άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών, και οι εφήμερες σχέσεις. Τις αντιδράσεις αυτές πολύ εύστοχα ο ψυχολόγος Γιώργος Πιντέρης τις χαρακτήρισε ως «παυσίπονα». Γι αυτό να θυμόμαστε ότι τα παυσίπονα μπορεί να μας ανακουφίζουν για λίγο από τον πόνο, όμως δεν αντιμετωπίζουν την υποκείμενη αιτία του πόνου και έχουν πάντα παρενέργειες.
4. ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ/ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ: Στο τελευταίο αυτό στάδιο, η ανάμνηση της σχέσης και του χωρισμού δεν μας πονάει πια και δεν υπάρχει πλέον κανένα κατάλοιπο από την προηγούμενη σχέση. Έχουμε αναλάβει τις ευθύνες μας, έχουμε καταλάβει τα λάθη μας, είμαστε έτοιμοι να αγαπήσουμε ξανά και να διαθέσουμε τον εαυτό μας σε μια καινούρια συντροφική σχέση πιο υγιή και λειτουργική.
Ακόμα, όταν ανοίξουμε την πόρτα του χωρισμού καλό είναι να περνάμε χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τους φίλους μας, να φροντίζουμε τον εαυτό μας, να τρώμε υγιεινά και να αθλούμαστε, και το κυριότερο να μείνουμε μακριά από κακές συνήθειες όπως είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ και η κατάχρηση ουσιών.
Τέλος με το να καταδικάσουμε τον εαυτό μας σε μια εκούσια απαγόρευση γνωριμίας και συναναστροφής με ένα καινούριο σύντροφο, δίνουμε στην προηγούμενη σχέση περισσότερη αξία απ’ ότι είχε στην πραγματικότητα. Θα έρθει σίγουρα η στιγμή να αγαπήσουμε ξανά, αφού θα έχουμε περάσει τα στάδια του χωρισμού.


WRITER: ΦΑΝΗ ΠΟΝΗΡΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ VIVENDI ΙΟΥΝΙΟΣ 2010

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ

Οι περισσότεροι άνθρωποι παραδέχονται ότι η απιστία είναι η χειρότερη κρίση που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα ζευγάρι. Είτε οδηγήσει στην διάλυση μια σχέση ή ένα γάμο είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι οι αλλαγές που θα ακολουθήσουν είναι πολλές. Με τα στατιστικά στοιχεία των ερευνών να είναι αποθαρρυντικά, εφόσον μια συνολική ματιά αποκαλύπτει ότι το 70% των γάμων και το 50% των σχέσεων έχουν βιώσει τουλάχιστον ένα περιστατικό απιστίας, τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά: Τι είναι η απιστία; Γιατί και πότε απατάμε; Υπάρχει ένα συγκεκριμένο προφίλ για τους άπιστους; Οι άντρες ή οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς να δοκιμάσουν τον απαγορευμένο καρπό; Τέλος, μπορεί μια σχέση ή ένας γάμος να επιβιώσει μετά από μια απιστία; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Τι είναι η απιστία;
Πολλοί από μας αναρωτιόμαστε αν ένα αθώο φλερτ, ένα φιλί, ή ένα πείραγμα, μπορούν να χαρακτηρισθούν ως απιστία. Μάλιστα, αρκετές φορές αναρωτιόμαστε αν είμαστε υπερβολικοί όταν αισθανόμαστε δυσαρέσκεια και εκνευρισμό για τις πολλές ώρες που περνάει ο σύντροφος μας με την όμορφη συνάδερφο του, ή για τα πολλά μηνύματα που ανταλλάσει η σύντροφός μας με τον γοητευτικό γείτονα. Ακόμα και αν ο/η σύντροφός μας, μας βεβαιώνει ότι δεν τρέχει τίποτα, γιατί αισθανόμαστε απειλή και τσιμπήματα ζήλιας έστω και στην αναφορά του ονόματος του ατόμου που πλέον αισθανόμαστε ως αντίπαλο; Η λέξη κλειδί στον ορισμό της απιστίας είναι η απειλή. Απιστία, λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί οποιαδήποτε σχέση με ένα τρίτο άτομο μπορεί να απειλήσει το ζευγάρι, ακόμα και αν δεν υπάρχει σεξουαλική επαφή. Αν εσείς ενοχλήστε με τα αθώα πειράγματα που ανταλλάσει ο/η σύντροφος σας με ένα τρίτο άτομο και αν αισθάνεστε ότι οι ώρες που περνάει μαζί του μπορεί να κάνουν ζημιά στην σχέση σας είναι καιρός να το συζητήσετε μαζί του/της. Να θυμάστε ότι ένα ζευγάρι ορίζει μεταξύ του τι θεωρεί απιστία και τι όχι.
Πότε και γιατί απατάμε;
Υπάρχουν πράγματι φάσεις στην ζωή ενός ζευγαριού, που αυξάνεται η επιρρέπεια προς την απιστία. Μια φάση είναι όταν το ζευγάρι περιμένει παιδί και λίγο αργότερα όταν γεννηθεί, γιατί όλη η προσοχή πέφτει πάνω στο παιδί. Πολλές φορές μειώνεται και η συχνότητα της σεξουαλικής επαφής και είναι δυνατόν ο/η σύντροφος που αισθάνεται παραμελημένος να αναζητήσει την επιβεβαίωση της αξίας του μέσα από μια εξωσυζυγική περιπέτεια. Ακόμα, ένα ζευγάρι που περνάει την κρίση της μέσης ηλικίας είναι πιο ευάλωτο στο να υποκύψει στον πειρασμό του απαγορευμένου. Με κίνητρο την καθησύχαση της αγωνίας μας που γεννάει η εμφάνιση των ρυτίδων, για το αν μπορούμε ακόμα να προκαλέσουμε ερωτικό ενδιαφέρον, είναι δυνατόν να αναζητήσουμε την επιβεβαίωση αλλού.
Πολλοί άνθρωποι επίσης, αισθάνονται ότι η απιστία είναι η λύση που θα τους προσφέρει ανακούφιση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην σχέση τους. Οικονομικά προβλήματα, συνεχείς καυγάδες, διαρκής παρέμβαση τρίτων προσώπων όπως είναι τα πεθερικά, εργασιομανία, είναι μόνο μερικές από τις προκλήσεις που έρχεται καθημερινά αντιμέτωπο ένα ζευγάρι. Σ’ ένα σπίτι που δεν έχουν αναπτυχθεί ο διάλογος και η επικοινωνία μεταξύ ενός ζευγαριού για την επίλυση των συγκρούσεων, η ανακούφιση που προσφέρει μια εξωσυζυγική συντροφιά μοιάζει ως η ιδανική λύση. Λύση όμως που ανακουφίζει για λίγο, αλλά στο τέλος κάνει τα προβλήματα πιο δισεπίλυτα.

Το προφίλ του άπιστου
Υπάρχουν και οι λεγόμενοι «κατά συρροή» άπιστοι και είναι αυτοί οι οποίοι απατούν σε όλες τις μόνιμες ερωτικές τους σχέσεις και καθ’ όλη την διάρκεια τους. Είναι αυτοί οι οποίοι μοιάζουν να είναι καταδικασμένοι να μην πάρουν ποτέ ικανοποίηση από μια συντροφική σχέση.
Με κίνητρο την διαρκή επιθυμία τους για έκρηξη συναισθημάτων και ένταση που γεννάει το κρυφό και το απαγορευμένο, θα κυνηγούν παντοτινά το ουτοπικό όνειρο του ιδανικού έρωτα, αρνούμενοι να αισθανθούν την οικειότητα μιας σχέσης. Αξίζει να συμπληρώσουμε ότι όσο και να κυνηγάνε το απαγορευμένο και το εφήμερο, δύσκολα θα αφήσουν την μόνιμη σχέση τους.
Άντρες ή γυναίκες;
Μέχρι πρόσφατα οι άντρες ήταν αυτοί που συγκέντρωναν περισσότερες πιθανότητες να απατήσουν. Πλέον όμως, τα ποσοστά μεταξύ των δύο φύλων τείνουν να εξισορροπηθούν. Σ αυτό που διαφέρουν άντρες και γυναίκες στην απιστία είναι το κίνητρο. Οι άντρες είναι λιγότερο επιλεκτικοί, και στην αναζήτηση ερωτικών συντρόφων μετράει γι αυτούς περισσότερο η ποσότητα παρά η ποιότητα, γι αυτό και τα κίνητρά τους θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως σεξουαλικά. (Baumeister et al., 2001) Τα κίνητρα μιας γυναίκας όμως είναι συναισθηματικά. Αν μια γυναίκα αισθάνεται χαρά και ικανοποίηση από μια σχέση ή ένα γάμο, είναι πιθανότερο να μην απατήσει. Η αντρική απιστία παραμένει μέχρι και σήμερα πιο αποδεκτή σε σχέση με την γυναικεία, και είναι αξιοσημείωτο ότι σύμφωνα με μια διαπολιτισμική έρευνα (Betzig, 1989), η γυναικεία απιστία έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει σε διαζύγιο παρά η αντρική.


Να συγχωρέσω; Και μετά τί;
Το αν μια σχέση θα σωθεί ή θα διαλυθεί μετά από μια απιστία εξαρτάται από το ίδιο το ζευγάρι. Όπως όμως η απιστία δεν ήταν κάτι που προέκυψε από την μια μέρα στην άλλη, το ίδιο συμβαίνει και με την αντιμετώπισή της. Προκαλεί τόσο πόνο και οδύνη, γεννάει τόσα ερωτηματικά, που μπορεί να πάρει από μήνες μέχρι και χρόνια. Η αλήθεια είναι όμως ότι αντίθετα απ’ ότι θα περίμενε κανείς, μια σχέση και ένας γάμος μπορεί να επιβιώσει μετά από μια απιστία. Υπάρχουν όμως κάποιες προϋποθέσεις. Καταρχήν, το ζευγάρι πρέπει να συζητήσει και να απαντήσει στα γιατί που το οδήγησαν σ αυτό το σημείο. Να εκφράσει τα συναισθήματα του, τον πόνο, τον θυμό. Μην βιαστείτε να συγχωρήσετε, γιατί ο θυμός και ο πόνος δεν ξεπερνιούνται τόσο εύκολα. Οι συνεχείς συγκρούσεις θα σας αποκαρδιώσουν και το τέλος θα έρθει γρήγορα και οριστικά. Ο άπιστος ας ζητήσει ξεκάθαρα συγνώμη, ας μην επιστρατεύσει δικαιολογίες για να ελαφρύνει την θέση του. Ο απατημένος ας αναλάβει κι αυτός τις ευθύνες του. Να θυμάστε όμως ότι παρόλο που πάντα έχουν και οι δύο ευθύνες γι αυτό που συνέβη, τον τελευταίο λόγο για την έκβαση των πραγμάτων τον έχει πάντα αυτός που έχει απατηθεί.
Το τέλος της παλιάς, προβληματικής σας σχέσης ήρθε. Είστε έτοιμοι για μια καινούρια, πιο λειτουργική σχέση; Είστε πρόθυμοι αυτή την φορά να την κάνετε να δουλέψει;
Ας μην αντιμετωπίσουμε λοιπόν την απιστία ως καταστροφή, αλλά ας την κατατάξουμε μέσα στις εμπειρίες της ζωής που μπορούν να μας διδάξουν πολλά.

Δεν μας έφταναν η ανεργία, τα οικονομικά αδιέξοδα και το μπέρδεμα όσο αφορά τον επαγγελματικό μας προσανατολισμό, προκλήσεις με τις οποίες σχεδόν όλοι οι νέοι της εποχής ερχόμαστε αντιμέτωποι, φτάνουν στα αυτιά μας και τα ευρήματα από μελέτες που εξετάζουν τις συντροφικές σχέσεις। Ένας στους δύο παίρνουν διαζύγιο, τρείς στους τέσσερις εμπλέκονται σε απιστίες, η πλειοψηφία των νέων έχει χάσει την... μπάλα με το φλερτ... Μ' αυτά και μ' αυτά οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι περνάνε και οι συντροφικές σχέσεις την κρίση τους। Ω ναι μέχρι και η... συντροφικότητα περνάει κρίση।
Όμως αυτά είναι μόνο νούμερα και διόλου δεν πρέπει να μας τρομάζουν και να μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι είμαστε καταδικασμένοι να μην κάνουμε ποτέ μια συντροφική σχέση που θα μας γεμίζει, θα μας ικανοποιεί και θα μας κάνει πιο χαρούμενους απ' ότι είμαστε... Φυσικά και μπορούμε... Πώς; Υπάρχουν άραγε, μικρά και μεγάλα μυστικά, εντός ή εκτός κρεβατοκάμαρας, δοκιμασμένες συνταγές, ρόλοι και παιχνίδια που μπορούν να μας εξασφαλίσουν την ευτυχία της συντροφικής μας σχέσης; Μμμ, εσείς τι λέτε; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να γλυτώσουμε από την απογοήτευση και την στεναχώρια, με την οποία μας φέρνουν αντιμέτωπους οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στις σχέσεις, όπως είναι η απιστία, η ζήλια, τα προβλήματα στην συγκατοίκηση, τα πεθερικά, οι οικονομικές δυσκολίες, οι φίλοι που ανακατεύονται, ο χωρισμός; Γιατί, ελάτε τώρα, μην μου πείτε ότι τώρα ή στο παρελθόν δεν σας απασχόλησε κάτι απ' όλα αυτα।
Και αν σας απασχολεί, κάνετε κάτι για να το αντιμετωπίσετε ή απλά αρκείστε στο να κατηγορείτε μονίμως οποιοδήποτε άλλο έκτος από τον εαυτό σας, γιατί σας βολέυει να μην έρχεστε αντιμέτωποι με τα λάθη σας;
Να θυμάστε ότι οι σχέσεις δεν ειναι ρινγκ για να βγάλουμε τα απωθημένα μας, ούτε βελτιώνονται και εξελίσσονται με το πάτημα ενός μαγικού κουμπιού... Αντίθετα θέλουν χρόνο, προσπάθεια και μια πιο ειλικρινή σχέση με τον εαυτό μας... Και αν όλα αυτά σας ακούγονται τετριμμένα και χιλιοειπωμένα, πολύ όμορφα στα λόγια, αλλά δύσκολα στην πράξη, να δείτε που αν το πάμε μαζί βήμα βήμα, θα δείτε ότι είναι πιο απλό απ' ότι νομίζετε να τα εφαρμόσετε και να έχετε μια υγιή σχέση που θα σας ικανοποιεί και θα εκπληρώνει τον σκοπό της, που δεν είναι άλλος απο το να σας δίνει χαρά...
Σκοπός αυτού του ιστολογίου λοιπόν είναι να συζητάμε όλα όσα θεωρούμε προβλήματα στις σχέσεις και μας στεναχωρούν। Αρχή κάνουμε με ένα κείμενο για το καυτό και παντοτινά επίκαιρο θέμα της απιστίας... Όλες οι απόψεις και τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα..